Yalnızlık Şiiri - Tufan Kopuzoğlu

Yalnızlığım,
Sinsi bir düşman gibi,
Yaklaşmakta arkamdan,
Her an elindeki ayrılık hançerini,
Saplayacak,
Öyle bir yara açacak ki,
Gözükmeyecek dibi.
Oysa istemem vazgeçmek,
Ne anadan, ne yardan,
Unutamam yarin gözlerini.
Kaplayacak,
Derin bir keder,
Sonrası, heder sadece heder,
Sana isterdim söylemek,
Ne kadar sevdiğimi,
Dalacak,
Derinlere doğru inerken,
O keskin hançer,
Dolacak,
Kan dolacak gözlerime,
Ayrılık bu kadar ağırmış,
Neden söylemedi kimse,
Onca acı, onca keder,
Ve,
Yalnızlık..........

(08-01-2012 Bursa)