Hep bir dost aramışımdır yalnızlığımda..
Bilir misin,
Havadan, sudan da olsa,
Şöyle, sıcacık duygularla yaklaşan,
Nasılsın, ne var ne yok diyen…
Bir dost..
Siz yalnızlığın ne demek olduğunu bilmezsiniz…
Sokak lambaları dostunuz olur kimi zaman,
Kimi zaman gökyüzünde koşuşturan yıldızlar..
Yalnızlık türküsünü hep birlikte söylersiniz…
Ama kimse duymaz sesinizi,
Bile bile sevinir,şükredersiniz..
Yalnızlığı benim kadar bilemezsiniz…
Kayıt Tarihi : 4.8.2011 19:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yalnızlık, bir dağ başında.. Ya da koca bir evde tek başına olmak değildir ki? Yalnızlık bir otobüs dolusu insanla yolculuk ederken... En kalabalık meydanda 'tokuşa tokuşa' insanlarla yürürken.. Veya bir ev içi çoluk çocuğun şamatası içinde yaşarken de 'tek başına' kalıştır... Duymamak, görmemektir etrafını... Dalıp gitmektir 'yalnız sokağına...'
Duygularda yaşanan bir yalnızlığı anlatıyor şiir... Ve abim sanırım bu duyguyu 'yoğun' yaşıyor.. Ortak noktalarda buluşabileceği bir dostun, arkadaşın, sevdiğinin özlemini çekerek...
Yine çok güzeldi... Ve yine değerini verip alıp gideceğim şiiri... Selamlar, saygılar Abim...
Sayın DÖNMEZ'in bütün yaşamının salt şiir üzerine kurulu olmadığına inandırıcı savlar vardı dizelerde.
Güzeldi.
Dostlukla kalınız.
Erdemle.
Nefes sonlanana kadar kendinle başbaşadır insan. Değerli paylaşımınızı kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (5)