Yalnızlık Şiiri - Hamza Sabancı

Yaklaş bana, gir göğsümün sol yanına
Hissetmeliyim seni hücrelerimde
Siluetin karşımda olmalı, suretin aklımda
Sen bende olmalısın bu gece
Teninin coğrafyasında gezinmeli ellerim
Her bakışında gözlerinin kahvesine düşmeliyim telve telve
İçmeliyim seni ince belli bardakta demli çay gibi
Tadın dimağımda kalmalı, bir daha içmeliyim ki
Bende aşkın ölümsüz iksiri olasın
Beni yaşatmalı, hayat vermeli
Ömrüm bir değil bin asır sende bitmeli

Sen yanımda olmayınca yapayalnız kalırım
Ruhum serseri, yüreğim perişan olur
Kollarım boşluğu sarar sen olmayınca
Gözlerim buğulu bir deniz
Yüreğim hırçın bir okyanusa döner
Kirpiklerine asılırım, mezarım olur göz çukurun
Gömülürüm gözlerinin mercan kuyusuna.
Kapat gözlerini, kimse görmesin
Üşüyorum kapat gözlerini
Korkuyorum açma gözlerini
Salma gözlerinin uçurum kıyısına, düşerim
Açma gözlerini bin yıl sende kalsın düşlerim…

Ne hayaller kurdum senin için bir bilsen
Gökteki yıldızları toplayacak koynuna dolduracaktım
Her mevsimde çiçekler açtıracaktım senin için
Mehtabı koynuma alıp yakamozları birlikte kaçırtacaktık hani!
Gök kuşağının tüm renklerini sana
Maviyi bana bıraktım
Mavi düşler kuracaktım senin için
Çocuk olacaktım mesela
Ben prens, sen elinde şemsiyeli prenses
Gül bahçesinde güller koparıp saçlarına takacaktım
Yüreğimin çerçevesine öyle çizecektim resmini
Mıh çakıp asacaktım vücudumun duvarına
Ve her özlediğimde indirip öpecektim gül rengi yanaklarından.

Gece bitti, gün ağardı, bırak beni ey yalnızlık
Dilim lal, gözlerim ama, yüreğimde matem var
Sol yanımdan vurulmuşum alnımdan değil
Yaram derin, sol yanımda hecran var
Nolur sorma, ne yaram, ne de matemim
Yüzümden bellidir zaten hüznüm, ateşim
Dokunma yüzüme yanarsın
Ben kirpiklerimden asılmışım, gülüşümü rehin bırakmışım
İflah olmam artık, peşimi bırak
Ey yalnızlık…

26.05.2011