Bir eylül sancısıyla hemhal olurken yine,
Gündüzleri intizar gece sen’di yalnızlık.
Her nefeste yüreğim kahrı solurken yine,
Alevlenen ruhumda bir desendi yalnızlık…
Her sabah bir sızıyı emanet edip bana,
Her akşam mihmân oldu gönlümdeki bu hana,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta