nasıl olduğunu merak etti adam
soluduğu hava içini üşütüyordu
ölüm müydü yanı başında ki bilemedi
derin bir nefes aldı
iki kişilik yalnızlığına yol alırken...
...diğer yalnızlığını bekledi...
not: senin kokun olmadan aldığım her nefes ölümün nefesidir kadınım.
sen yoksun ve ben ölüyorum...sense aldığın nefese başkasını ortak ediyorsun...
Kayıt Tarihi : 4.3.2011 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/04/yalnizlik-1163.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!