Yarım kalmış yaşanmışlık adına; vazgeçilmez düşüncelerin, esiri olmuş benlik. Hissedilen onca duygunun arasında; bitmeyen özlem varken!
Sevgiyi beklemekten yorulmuş olsada; umudu yitirmiş, bu yürek. Çaresizlik tüketmiş ömrü. Acılar beslemiş, boş hayalleri.
Boş hayallarse takılı kalmış, yalnızlığa. Yanlızlık ağlatıp durmuş, arayan gözleri.Anlamını kaybetmeyen; satırlara döklülmüş, onca parçalanmış, yürek varken!
Tesellisini gecelerde yaşatmak isteyen; boş başıboş kadere kitlenmiş sahipsiz sevgileri arıyorken; çözülmeyen kaderin ağlarına takılmış hüzün!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim