Yalnızlık Şiiri - Ömer Akbıyık

Gün olur,
Böyle yalnızlıklarda sanırsın yaşayamazsın,
Öyle bir gam dolar ki içine,
Taşıyamazsın.

Ve;
Ayrılıklar ulanır,bir birine,
Bir başkasının hüznü başlar,
Yanmaktayken bir önce gidene.

Bu hüzün, damla damla kan olup,
Akarken içimize,
Bazen mefluç olur benliğimiz,
Güçlükle gelsek de kendimize,
Ve bu son vedaları, bir türlü sindiremeyiz içimize.

Ama onları, hatıralarımızda olsun yaşatmak için,
Yaşamakta direnmeliyiz,
Yansak da için için.

İşte böyle,hem hicran ateşiyle yanacağız,
Hem de çektiğimiz bu acılarla,
İnsan olduğumuzu,anlayacağız..

Brisbane, 19 Kasım 2010 -Ömer AKBIYIK-