Yalnızlık Şiiri - Hüseyin Kara/united St ...

Gönlümün yediveren cennet bahçelerine,
Yağabilir misin? Yesil gözlerinle kavrulan hasretime.
Yağabilir misin gonlumun renga renk çiçeklerine.
Yağmam dersen eğer.
Apansız içim parçalanır bunu bilesin.
Firtinalar eser senin icin gonlumun icinde.

Tehlike çanları zil çalıyor beynimin kuytularında.
Silinir beynimden mazimin essiz anıları.
Islak gözlerinin renklere küsüşü düştü usuma.
Ey! Yakın çağın uzak kadını.
Dondurdum seni aklımın kutuplarında.
Yalnızlığın kurak uykusuzluğuna bıraktım kendimi.
Son hüznümün ıslak gecelerinde gezinirken.

Ansızın yokluğunun kuyruğunda asılı kaldım.
Yalnızlığın verdiği elem ve hüznün hissindeyim.
Geceyi nasıl yırtıyordu gördüğüm kabusların sesi.
Yalnızlık kesiyor uykularımı bir düşle bıçak gibi.
Bazan yüreğimi yerinden söküp kanatıyor.
Bilmiyorum bu dalga beni hangi kıyıya atacak yine.
Sonsuza çıkıyor ışık hızıyla yalnızlığım.

Huseyin KARA 16.08.2008 ABD