Yalnızlığım seni giyinmek istiyor üşüyen yanlarına.
bir ikindi vakti sensizlik kuşanıyor yüreğim...
Sensizlik bir derviş yürüyüşüdür yaralı gönlüme...
sessiz usul usul yürürsün ruhumun derinliklerine...
Yalnızlik düğümleniyor kırk bohça içinde
Ve biniyor omuzlarıma...
Sessizliğin o acı tadı sarıyor tüm benliğimi..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yalnızlığım seni giyinmek istiyor üşüyen yanlarına.
bir ikindi vakti sensizlik kuşanıyor yüreğim...
Sensizlik bir derviş yürüyüşüdür yaralı gönlüme...Yalnızlık beyaz kefendir üzerinde ölüm öncesi sessizliktir yıkılıştır umudun yarınlara olan inancı yalnızlık çaresizliktir sessizce baka kalmaktır gün batımını izlemek misali yalnızlık kefendir ölüm öncesi.o doyumsuz şiirlerinizden biri yorum yapmak zor oluyor o güzel dizelerinize.yüreğinize sağlık güzel dostum
Çevrenin yalnız olması değil önemli olan,
yüreğinin üşümesi zahir.
Bence yalnızlık gecelerde daha çok koyar insana.İçini acıtır,
ikindiden sonra başlar ince bir sızı sabaha dek.
Kutlarım, bence bidünya insana tercüman olmuşunuz ya da bana.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta