Yalnızlığım seni giyinmek istiyor üşüyen yanlarına.
bir ikindi vakti sensizlik kuşanıyor yüreğim...
Sensizlik bir derviş yürüyüşüdür yaralı gönlüme...
sessiz usul usul yürürsün ruhumun derinliklerine...
Yalnızlik düğümleniyor kırk bohça içinde
Ve biniyor omuzlarıma...
Sessizliğin o acı tadı sarıyor tüm benliğimi..
Giydiiyor Hüzün tüm çıplaklığını,
Ve gidip konuyor hüzün,
Susmuş yüreğimin pervazlarına...
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/03/yalnizlik-1077.jpg)
bir ikindi vakti sensizlik kuşanıyor yüreğim...
Sensizlik bir derviş yürüyüşüdür yaralı gönlüme...Yalnızlık beyaz kefendir üzerinde ölüm öncesi sessizliktir yıkılıştır umudun yarınlara olan inancı yalnızlık çaresizliktir sessizce baka kalmaktır gün batımını izlemek misali yalnızlık kefendir ölüm öncesi.o doyumsuz şiirlerinizden biri yorum yapmak zor oluyor o güzel dizelerinize.yüreğinize sağlık güzel dostum
yüreğinin üşümesi zahir.
Bence yalnızlık gecelerde daha çok koyar insana.İçini acıtır,
ikindiden sonra başlar ince bir sızı sabaha dek.
Kutlarım, bence bidünya insana tercüman olmuşunuz ya da bana.
TÜM YORUMLAR (2)