Yalnızlık Şiiri - Şair Bahargözlüm

Yalnızlık bir kör karanlık,dipsiz kuyu
Sabahları güneş doğunca daha bir ümitli geliyor hayat
Akşam karabasanlar sarıyor etrafı
Kalp kalbe karşıymış derler ama yalanmış,
Öyle olsa yalnızlığını hisseder birşey söyler.
Anlar özlendiğini ve gitme vakti geldiğinde;
Gözlerine çöken hüzünü görür.
Hani bir damla gözyaşı gelir gözünü kırpsan düşecek
Kirpiklerine tutunur bıraktı bırakacak dersin
Ama olmaz dayanırsın.
Gücünü kaybedersin düşerse
ipler kopar bir daha dönüşü yoktur.
Herşey yalındır o vakit çıplak kalmış gibi.
En iyisi susmak,sessizlik.
Sessizliğin sesi herşeyi anlatır kimseler duymadan.

10/05/2010