Yalnızlık Şiiri - Ali Kara

İnsanın kaderi alır götürür
Diyardan diyara gider yanlızlık
İçten içe yer yerde bitirir
Sönmüş ateş gibi tüter yanlızlık

Var mı dır vuslatta eşi benzeri
Görülmemiş nerde acaba yeri
Bırakır insanı bir kemik deri
Yaramaz çul gibi atar yanlızlık

Çok cefalar çektim,çokta ağladım
Kara talihime gönül bağladım
Nehir oldum göl yerine çağladım
Sonunda bir toprak yutar yanlızlık

DERTLİOZAN yoktur bulamadım can
Nerdedir otağım nerdedir mekan
Yanlızlık seninle,bunada dayan
Bir mızrap,birde tel öter yanlızlık