Yalnızlık Şiiri - Abdulsamet Koca

Bir günüm sessiz bir günüm çığlık
El âlem yaşarken aydınlık ben karanlık
Suhuletten uzak ömrümde çile artık
Reva mıdır hor görme mahzundur yalnızlık..

Başım gözüm üstüne gelen her cefa
Dilim kopsun ahüzar edersem senden yana
Kuzu olur kurtlar sofrasında aşkınla yanarımda
Revandır ruhum uğruna mahkumdur yalnızlık..

Saadetin merhametime yansır iyileşirim
Kargaşa içinden sıyrılır kendime gelirim
İçimde kopan fırtınayı dindirir belki gülerim
Tek dileğimdir dön yüzünü ketumdur yalnızlık..

Ahım vurmasın istemem kurutsun
Pınar salsın sırrını âb-ı hayat bulsun
Kâh neşeyle gülsün kâh durulsun
Yeter ki yâr huzura ersin zordur yalnızlık..