Yalnızlık Şiiri - Osman Uzunkaya

Ah bu yalnızlığım ve çaresizliğim,
Kapandı yüzüme bir bir kapılar.
Bağırırım çıkmaz avazım sesim,
İçimde yeşeren dem'i yaktılar.

Rüyalarımda idin, hülyalarımda,
Seni benden nasıl sakladılar.
Caddeler bomboş, sensiz ve sessiz,
Tüm güzellikleri kurşunladılar.

Soğuk bir tebessüm acı bir gülüş,
Söylediğim söz ve satırdakiler,
İçimden geçeni ah bir bilseniz,
Duygularım yasta hep ağladılar.

Sensizlik ruhumda aşılmaz bir dert,
Önümde dağ, bayır, setler kurdular.
Sana kavuşmak mı? nasıl? ne zaman?
Her yerde kurulmuş derin pusular.