Dili kemiği unutulmuş bir alfabenin son harfidir lahitlerde; yalnızlık...
Müziğin evrenselliğe bulanmış notalarında bir es.
Bilmediğin ülkeleri anlatmak,
Yaşanmamış tarihi yıllar sonra yazmak...
Delilsiz cezalara mahkum,
Kansız bedenlere muhtaç,
Ruhsuz sevişmelere alet olmaktır; yalnızlık...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta