Yalnızlığın ötesindeki bir yalnızlıkta,
Bakarken gök yüzündeki yıldızlara,
Karanlıklardan daha kara bir gecede,
İki damla yaş süzüldü gözlerimden,
Buzla kaplanmış bembeyaz yüreğime.
Umutsuzca çırpınırken kalbimdeki kuş,
“Nefret aşkı doğurur” diyen sana,
Ne kadar güzel duygu varsa içinde,
Kin ve nefretle acımasızca kusuyor,
Alışamadığı o erişilmez yalnızlığa.
Seviestet.
Mehmet DavranKayıt Tarihi : 22.3.2003 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!