Yalnız'lık bazen sırdaşı olur insan'ın,
Koyu bir sessiz'lik,hakim heryere,
Onda saklıdır,adresi sır'ların,
Nice ev sahip'liği yapmış'tır,çile dolu gün'lere.....
Dil değil,sadece düşünce'ler konuşur,
Neler söylenmez ki? ,o anda,
Filiz'lenecek ken ümit'ler,dalbudak kurur,
Bilinmez'likler içinde de,ayrılır onon payı'da.....
Kime ne diyecek'sin? ,kendin'den başka,
Bi kere söyleyeceğini,dinlemelisin kendin,
Öğrenmeye'de,duyacak'sın içli bir ala'ka,
Öne çıkmadan,arkalar da kalarak benliğin.....
İnsan'lık,yasak'lara meyil'li,
Bilinmezlik'lere ise merak'lı,
Önünden akmak'ta,daim günah seli,
Aklıy'la,şuuruy'la,canlı'lar arasın da farklı.....
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!