Yalnızlık...(1) Şiiri - İbrahim Tetik

Sadece yalnızlık,
En yakın dost,sırdaş,
Gene yalnızlık,
İç dünya ile başbaşa,
Herbir şey'den uzak,
Sen ve yalnızlık,
Sessizlik,
Ta tüm hücrelere varıncaya dek,
Bir itaat,mülayimlik,
Komutanı olan vücudun,tek sorumlusu,
Akıl,temkinli düşünmek'te,
İdaresi kolay olmayan,seksen trilyon hücreye,
Birden zekice,fikir yürütmektedir,
Tattırmak'ta,yalnızlığı en ufak,
Dahi olsa,bir hücreye.....

Yalnızlık...
Binbir gizem'li,sırların anahtarı,
Gönül'lerin ihtiyaç duyduğu,
İnziva gerçeği,
Tantanalı,stresli,yaşamın karşıtı,
Herkesin birgün elbet,
Kendisiy'le başbaşa kalacağı arkadaş,
His ve heves'lerin,heves'lenemediği,
Fikir ve düşüncelerin,düşünemediği,
Kalp'lerin,sevgi'ye yer ayıramadığı,
Lisan'ların sustuğu,dil'lerin dil'lenemediği,
Göz'lerin,tekrar tekrar aynı noktayı dikiz'lediği,
Bedeni taşıyan ayak'ların köstek'lendiği,
Emel ve arzu'ların kısırlaş'tığı,
Bir varoluş'tur,somut bir gerçek'tir yalnızlık.....