Bana yalnızlığı öğrettin bilmiyorken
Ama asıl sen yalnızsın ben yokken
Ben de yalnızım sen yokken
Ama yalnızlığımla mutlu değilim
Sen yalnızlığınla hasret gideriyorsun şimdi
Ben senin için yokmuşum gibi
Oysa beklemiştim seni
Gelebilecekmişsin gibi
Sevebilecekmişsin,bekleyebilecekmişsin
Yalnızlığını terk edecekmişsin gibi...
Belki yalnızlığı, belkide onu bırakamadığın için.
Yalancısın sevdiğim, beklediğim,umut ettiğim
Beklemiyorum seni naparsan yap ister onu, ister beni seç!
Yalnızlığını terketmedin yine bana emanet ettin,
Ona çok iyi bakıyorum bi an yalnız bırakmıyorum.
Onunla su gibi,yemek gibi,toprak gibiyim!
Onsuz olmuyor!
Sensiz hiç olmuyor!
Aslında sen yalnızlığınla yalnızsın sevgili!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
süperr bir şiir , herkese okumasını tavsiye ederimm
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta