O çürük,ezberci,o ruhsuz senin yalnızlığının teminatıdır.Pis kokan,acıtan,can yakan dikenleriyle senin bahtsızlığının tam güvencesi…Mimarıdır,sessiz sessiz kan ağlayan ömrünün.Aklar,saçlarından,bütün hücrelerine,keder kahır ciğerine işlemiş zavallım artık.Ölüm hiç kimse için bu kadar gecikmemiştir ve hiç kimse ölümü bu kadar çok fazla istememiştir seninki kadar.İnsan mukavemetinin sınırlarını mı sınıyor acaba hayat? ..Koymuş canlıyla –kokmuş ölüyü aynı zindana,”konuşun! Paylaşın! Yürüyün! ” diyor! (NYB)
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta