Yalnızlığının gölgesi de sen gibi kurna ...

yalnızlığının gölgesi de sen gibi kurnaz almeda

korkular zamansız açan çiğdem çiçeği
kekremsi buruk
sen öyle miydin almeda
işkodra dağlarında zülfün tel tel dökülürdü
şimdi iki büklüm
hüznün terekesinde
maviye sürgün
iliryada hükümlü almeda

hani nerede dağ gibi güçlü o kadın
söyle almeda
sana yakışmadı bu hüzün peçesi
sıyır bal rengi gözlerinden
sıladan sürgün yemiş kartalar gibisin
sıyır yüreğinden gurbet hırkasını almeda
haydi al beni yüreğine pembenin ritmiyle
çaça oynasın adımlarımız aleda

yalnızlığının gölgesi de sen gibi kurnaz
gün batımına beni de gömdü
tutuştu hasretinden işkodra dağları
hasretinden pul pul döküldü aleda
giyotine vuracağım gurbetin tüm sancılarını
ilirya olup ruhuna yağacağım
sen görmesen de işkodra dağları
hasretinden pul pul döküldü aleda

işkodra dağlarında al fistanlı gelinler oynasın
seni karşılasın yüreği ezgi dolu genç kızlar
ellerinde mendiller temenna getirsin
diz çöksün güzelliğinin karşısında almeda
kartalların memleketi seni özledi
dön dön almeda
haydi al beni yüreğine pembenin ritmiyle
çaça oynasın adımlarımız aleda

annemin ucu yanık mendili gibi
kırk kandilli yaşmak bağlasın işkodra dağları
kumrum kumrum gugufçem söylesin annemin dili
ve bildiğim tüm lisanlarla ağıt yaksın kınan...
sen dönene kadar almeda
kırk mum dikili bu dağlar senin için yansın
diz çöksün tüm gölgeler almeda
pembenin ritmiyle çaça oynasın adımlarımız aleda