Yalnızlığından Uzaktan Şiiri - Ozan Efe

alından şafak sökerken
kuşlara birlik sekerken
yalnızlığından uzaktan
ipincecik tel çekerken

her süremde yaşanır sevda
tomurcukları açar sakınır
dalında doğrulurdu gücün
ayrılmadan sarılmalıydın

yandığınca mı kavruldun
sandığınca mı savruldun
yalnızlığından uzaktan
kandığınca mı doğruldun

ne zaman yaşanmışlıkların
sürdürebilirliğinden süremi
bulutlarla karmakarışıktın
döküldüğünden ağlayanıyla

dumanlarda gökyüzünden
yamanlarda gür sözünden
yalnızlığından uzaktan
amanlar da sor özünden

salkım saçak kök saldığına
iliklerine dek daldığın yerde
yenibaştan yaşananlar dilde
sere serpe serpildiğinden öte

değme tenime değme yüreğime
değirmenimde taş bile olsaydı
sırtına sarar taşırdı dişerken
un ufak olmadan tez gelseydin