Yaşardı dolu caddelerin boş sokaklarında
Kimi zaman bulamazdı evin yolunu
Sevmezdi yalnızlığı,
O ise severdi deli gibi
Nerede sönerse gölgesi,
orada çökerdi yalnızlık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
