Yalnızlığın tonları

**Yalnızlığın Tonları**

Kaç tonu vardır yalnızlığın,
Söyle bana, ey geceyi ören sis,
Bir yanımda suskun yağmurlar,
Bir yanımda unutulmuş bir iz.

Kimdir düşlerimi kıran,
Kimdir kalbimde açan susuz çiçek?
Her nefeste bir iç çekiş,
Sonsuz bir boşluk, sessiz dilek.

Dökülen yapraklar gibi hatıralar,
Her biri geçmişe bağlı, sararmış,
Ve her acıda yeniden doğar,
Kaybolmuş bir çocuk, ağlamış.

Bu çöllere yağmur yağmaz mı artık?
Gözlerimde biriken yaş kurur mu?
Uğruna suskun kaldığım rüyalar,
Kalbimin derinlerine vurur mu?

Söyle bana, kaç rengin var, ey yalnızlık,
Karanlığın en koyusunda bile bir umut,
Ve bir ses gelir içimden, ansızın:
"Ben buradayım" der, kırılgan ve duru.