Yalnızlığın Tatlı Kelimesi

Meniha Kaya
52

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yalnızlığın Tatlı Kelimesi

El,ayak çekildi her yerden.
Sessizlikle başladı dinlenmeye sesler.
Tüm zırhlar çıkarılıp,
Asılınca,bir köşesine hayatın,
Perdesiz ruhların eşliğinde,
Çalmaya başladı besteler,
Gözün gördüğü her yerde.
Titredi o an,bamtelim inceden,
Ney taksimleri hüznünde,
Her telden çıkan sesin birleşiminde,
Çocuk masumiyetine bürünen yalnızlıklarda,
Nağmeler seni inledi anne.

Küçüktün,küçücüktün,
Öyle gösteriyordu,siyah beyaz fotoğraflar.
Minik ellerinde ben,
Kucağımda,senin oyuncak bebeğin,
oynamaya doyamadığın.
Hüzünlüydü gözlerin,
Bir evcilik oyununa gelmişken,
Uzadıkça uzamıştı oyun,
Sen,
Gitmeye güç yitirememiştin,
Gidecek yerlerini kaybetmişti anne.

İki beden genişti,
Bir büyük edasıyla taşıdığın hayat elbisen,
Ve alametiydi büyümüşlüğünün,
karanlığa sığınan ağlamaların,
sessiz ve derinden.

Sebebiydin,kendimi zorlamalarımın,
vaktinden erken sıyrılmaya küçüklüğümden.
Yükün hafiflesin diyeydi,
tüm çocukluklardan vazgeçişim.
Kanayan yaralarımın yaşını,
sen misali geceye gizleyişim.

Büyüdün anne,
Nemli gecelerin yalnızlığında,
Büyüttüklerinle büyüdün.
Yaşken bırakılınca rüzgara,
Büyük kederlere eğildin.
İsmail olduğum demlerde,
bıçağın altına girendin.
İki adım ötesindeyken yüreğinin,
Yusuf'un hasretiyle denkti özlemin.

Sen,
Rızası üzerimize emredilendin.
Sen,
Çözülen dilin ilk kelimesi,
Sen,
Gurbetliğin tatlı hecesiydin anne.

Meniha Kaya
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 01:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Buna bir hikaye yazmak anlamsız,bir hikaye değil anne.Anne bir yaşam,anne yaşamın tatlı yüzü,en güzel gerçekliği varlığımızın...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Meniha Kaya