Yalnızlığın Sırrı Şiiri - Dr Yusuf Polat

Yalnızlığın sırrına vardım
Dün gece anne
Sen yoktun merhamet yoktu
Şefkat yoktu sevgi yoktu
Sen yoktun kimsem yoktu
Yol karanlık hava soğuktu
Rüzgâr ayrılığı fısıldıyordu
Sonbahardan kalan yaprağa
Yağmur gözyaşı oluyordu
İlkbahardan habersiz toprağa

Dün gece şehrin
Sahipsiz sokaklarında
Seni aradım anne
Yorgun kaldırımlarda
Gecenin sessizliğini bozan
Çeşme sesi çığlıklarda
Senin sesini dinledim anne
Dönüp sırtımı yıldızlara
Dolunayı sen bildim anne
Günün ilk ışıklarında
Sıyrılırken çocukluktan
Büyümenin sırrına vardım anne