Yalnızlığın Şiiri Şiiri - Fatih Suretli

Şimdi bir destan yazıyorum
Yalnızlıklar diyarından
Düşsüz kalmış yüreklere
Artık kar altında kaldı
Kardelen yeşeren toprak kokusu
Bir yürek ki sevdaya mesken
Bitmek bilmez öfkesi
Çölleşen yalnızlığıma
Derinden bir ah çekiyor ansızın
Unutmak ve unutulmak
İkisi de acı biliyorum
Ve tohumlarını serpiyor
Yüreğimin derinliklerine
Acılardan bir tomurcuk yeşeriyor
Boy veriyor
Sönmek bilmez yangınlara
Ey hayat
Ne oldu tozpembe hayallerime
Mutluluk romanlarda bir hüzün
Bu mu yaşam dedikleri yoksa
Kursağımda kalmadan güzellikler
Zamanıdır artık
Filizlensin özgürlük.