Yalnızlığın Şiiri Şiiri - Yağız Şimşek

Mevsimin en sıcak anında,
Bir çöl tilkisi gibiyim bugün.
İnsan yok etrafımda,
Yalnızca yalnızlığım yanımda.

En soğuk bölgesinde dünyanın,
Bir kutup ayısı gibiyim.
Tüm hayvanlar uykuda,
Doğa ana dahi resmen ölü,
Yalnızca ben varım.
Birde benim yalnızlığım…

Bilmiyorum ne kadar oldu içimi dökmeyeli,
Bencil insanlık tamamen unuttu beni,
Sevinirim duysam bile azıcık kuş sesi,
İnsan bitince anlarmış insanın değerini.

Artık bende kendimi zamana bıraktım.
Yeis içinde ruhumu uykuya daldırdım.
Belki de halime artık alıştım.
Yalnızlığı en yakın arkadaşım yaptım.