Yalnızlığın şiiri Şiiri - Muhittin Ertuğrul

Seni sevdim bütün gece
Sen yoktun.
Islak dudaklarını,
Kınalı ellerini öptüm bütün gece
Sen yoktun.
Sen yoktun yatağımda,
Sen yoktun yanımda,
Sen yoktun kollarımda.
Yinede ben seni sevdim bütün gece.

En güzel aşk şarkılarını fısıldadım kulağına,
Keşfe çıktım ellerimle sırlarını,
Titreyen vücudunu,
Ölesiye çarpan kalbini,
Benim olan herşeyini.
Ama sen yoktun yanımda.

Sen yoktun horozlar öterken,
Sen yoktun tan yeri ağarırken,
Sen yoktun gündoğumunda.
Ama ben hala seni seviyordum,
Ama ben hala seni öpüyordum.
Ama ben hala seni,
Dantel dantel ruhuma örüyordum.

Sen yoktun kahvaltıda.
Ekmeğime bal diye çaldım seni,
Çayıma şeker diye koydum seni.
Yudum yudum içtim,
Nefes nefese kokladım seni.
Ama sen yoktun yanımda.

Sen yoktun yanımda,
Ben yağmurda ıslanırken.
Her yağmur tanesinde seni arar,
Her yağmur tanesine seni sorarken.
Sen yoktun şimşekler çakarken.
Sen yoktun, ruhumda fırtınalar koparken.

Yine sensiz bir gece başlayacak
Kara düş gibi.
Yine sensiz yataklar,
Yine sen yoksun yanımda.
Yine sensiz kollarım.
Yine yalnızım ben, yine sensiz.