Yalnızlığın sessizliği Şiiri - Furkan Fidan

Yüzüme vuran sabah güneşi eşliğinde.
Seyrediyorum yalnızlığa batan gemileri.
Yükselen güneşi ardına alıp doğan bu yeni
umutları,
Ve uçsuz bucaksız bu sessiz denizdeki
derin maviliği.

Eski bir apartman katında,
Belki bir çocuk parkında,
Veyahut da bir halk kütüphanesinde,
Arıyorum denizdeki maviliğin sırrını.

Buram buram yalnızlık kokuyor bu diyarlar,
Büyük umutlarla yola çıkılan küçük ilişkiler,
Ve bak yeni bir gemi daha battı yalnızlığa,
Masmavi denizin sessiz sularındaki karanlığa...