Yalnızlıklar birgün son bulursa gönül penceremde,
Yüreğime de değerse,sıcacık bir gülümseme,
Alıp götürürse beni o hiç gitmediğim limana,
O hiç adını bile bilmediğim vapur.
Rüzgar okşasa yanağımı,ana eli değmişcesine,
Sarılsa bedenime sarmaşık misali sıkıca.
Sadece içimdeki karanlıkları alıp uzaklara fırlatacak bir dost bekledim,
Yıllarca...
18/06/2001
Kayıt Tarihi : 27.6.2007 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlık iyidir.../
Severim yalnızlığı ben.../ Sevmediğim ''bir başınalık''tır benim; Can Yücel'in de bir şiirinde anlattığı gibi...
Ne demiş; Almanya'da 19. Yüzyılın ilk yarısında ortaya çıkan Romantik felsefe akımının önemli düsünürü Johann Friedrich Von SCHILLER?.. /
{ Asıl, yalnızken yalnız değilim!..}
Bir de (hastası olduğum) W.Friedrich Nietzsche'nin ( birçok söyleminin yanı sıra) bu konuyla ilgili söylediği { Yalnızlığın bittiği yerde pazar yeri başlar!..} sesletimi var...
Bunlar önemli.../ Yabana atmamak gerek.../ Ve de kıymetini bilmek.../
Boşver çevremizi kuşatan o yürüyen et yığınlarının kalabalığını...
İyidir yalnızlık.../
Tebrikler......
TÜM YORUMLAR (2)