üşüyorum,bütün bedenim titrercesine,
dişlerim kırılırcasına üşüyorum..
sessizlik kaplıyor etrafımı
okadar sessizki; sokaktan geçenlerin ayak seslerini duyuyorum..
sen yalnızlık neder bilir misin?
geceleri yıldızlara arkadaş olup,
güneşin doğuşuna 'merhaba' demek..
evet,bir boşluk var içimde,sen gittiğinden beri böyleyim işte..
sessizlikten,sensizlikten olsagerek,
yalnızlığın ürkütücü sesini duyuyorum...
Kayıt Tarihi : 15.4.2007 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Srarengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/15/yalnizligin-sesi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!