Issız loş sokakta akarken zaman
Saçaklara yağmurlar çiseledi.
Hazan bahçesinde artık duyulan,
Uzaklaşan eski ayak sesleri...
Nerde o panjurlu güzel evimiz?
Ahşap sedir, tahta masa başında
Yediğimiz sıcak böreklerimiz,
Toplanıp bahçede çardak altında.
Uzanır gibi babamın elleri,
Sevdasının biri udu, biri de annem.
Dalar uzaklara, vurup telleri,
Çalardı udunu, gözlerinde nem...
Hâlâ kulağımda çınlıyor gibi
Vuruşu kapıda pirinç tokmağın.
Eski fotoğraflar ağlıyor gibi
Çivit mavisinde mahzun odanın.
Yalnızlığın sesi yağdı geceye,
Tozlu köşelerde eski şarkılar.
Ürperdi gözyaşı, düştü heceye,
Kanayan yürekte eski anılar...
28 Eylül 2001 – İst.
Kayıt Tarihi : 21.1.2004 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden; Ayışığı Vurgunu Kime:Halenur Tarih: 06.06.2009 19.23 (GMT+2.00) Nostaljiyi,nostaljiye ait hüzünle ne güzel yoğurabiliyorsunuz şiirlerinizde Halenur Hanım. Elinize,dilinize,yüreğinize sağlık...Tüm yüreğimle ve saygılarımla kutluyorum bu çok güzel şiirinizi...
Ürperen göz yaşlarının düşüşü heceye, tozlu şarkıların üşüştüğü köşeye, takta kerevetlere, tahta masaya.. ağlamak geliyor içimden ağlamak !.. doyasıya...
Ne güzel insanın güzel şiirler bulup okuması.....
Yazan, bizlere ulaştıran, bizlerden paylaşımını esirgemeyen yürekli şaire bir kez daha teşekkür ediyorum.
Saygılarımla....
yakışık bulmuyorum ama,madem âdetolmuş,,puanı
da hak ettiği kadar...Saygılarımla,
ÜNAL BEŞKESE
TÜM YORUMLAR (4)