Ne çocukluğum du yaşayabildiğim
Ne de mutuluktu elde tutabildigim
Doğru bildiğim yalanlardı sığınaklarım
Yanlızlıktı belkide tek arkadaşım
Ne gelen vardı nede giden ömrümde
Hoş benliğim beni kaldıramıyordu zaten
Serzenişlerim kendimeydi sadece
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
