Rengi olmazmış yalnızlığın
Sesi de olurmuş, sessizliği de.
Gece olunca gözleri dolarmış ansızın
Sana da ağlarmış, sensizliğe de.
Yalnızlığın kaderi hep böyleymiş:
Kanadı kırık bir serçeye benzermiş.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta