Yalnızlığın Özel Tarihi Şiiri - Bahadır ...

Üşüyorum
İçim titriyor hava mı soğuk ne
Yoksa ben mi
Üşüyorum böyle zamansız.

Hay allah
Yüreğimin hazan
Mevsiminde
Dalından kopmuş

Olan sevgim
Dışında bir şeyim yok.
Yine kendimle yim.

Kendimle başbaşa.
Bu arada kapı
Çalınıyor
Açıyorum

Karşımda
Yalnızlık efendisi
Buyurmazmısın derken
İçeri giriyor.

Davetsiz misafirimdir
Ayrıca beni
En iyi o tanır.
Beraber ruh şarabı

İçerken
Ben kendimden geçiyorum.
O ise kendini buluyor.
Kendini bulmak ve bulamamak arasında

Geçip giderken zaman
Yalnızlığın gökyüzünde
Kayan bir yıldız
Görürseniz karanlıkta

O benimdir inanın buna.
Dilek tutmanıza da
Gerek yok.
Tuttuğunuz dilekleri de

Bırakın artık
İçinizi üşütmemeye
İnanın bu size yeter.
İnamanın özelliğinde

Kendinizi bulun.
Bu arada
Kapınızda kapalı kalsın
Olur mu?