heyyy kuşlar
uçup durmayın gecenin bir vakti
yıldızların gölgesi vurur tepeden
ben şafak sayarım.
gizlemiş kendini duvarların dibine
zamansız atıp duruyor nefesim
ağlıyor yüreğim ölümün son damlasına.
suskundum hava soğuk
seni yaşamak varken
birden bire düşler sardı içimi
ben sarıldım denizin dalgalarına
al götür uzaklara dercesine.
uyuyup daldım derinlere
peşimde sanki dolanır
ölüm var zulüm var dillerde adım
öteye dursun azrail.
toprak vardı sanki rüyamda
dünya dönmüş tersine
acımadan eser durur hazan rüzgarı
korkusu sarar içimi
gökyüzünde yine hüzün vardı
kefensiz gördüm ölümü...
Hüseyin YANMAZ
19/03/2012
Kayıt Tarihi : 8.4.2012 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!