Karanlığın ortasında yalnızlığın bile terk ettiği
Bir adam var
Karanlığa ve yalnızlığa dönüşen bir adam
Zamanla korkularına dönüşürmüş insan
Bu şehirde yaşanmayan iklimlerde yaşarmış
Bir köşede sessiz oturduğunu sanırmış insanlar
Ama o karanlık bir uçurumdan kurtulmayı beklermiş
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta