Karanlığın ortasında yalnızlığın bile terk ettiği
Bir adam var
Karanlığa ve yalnızlığa dönüşen bir adam
Zamanla korkularına dönüşürmüş insan
Bu şehirde yaşanmayan iklimlerde yaşarmış
Bir köşede sessiz oturduğunu sanırmış insanlar
Ama o karanlık bir uçurumdan kurtulmayı beklermiş
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta