elimdeki dumanla birlikte
kahırları içime çekiyorum
masamda yetmişlik gurbet şişeleri
birazda saf dertlerin memba suyu
sonra yalnızlık salatası allı morlu
ve hasretin tuzunu döküyorum üstüne
kabak misali dolunay oluyor soframa tatlı
zaten hayatta çoğu zaman acı
çoğu zaman tatlı
Kayıt Tarihi : 27.12.2001 18:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)