Yalnızlığın mazisi Şiiri - Barış Pınar T ...

Barış Pınar Tümer
134

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yalnızlığın mazisi

Her şeyin bir ilki vardı
O da yeryüzündeki ilk yüzdü
İlk insandı
Kendini dinlerdi ilk insan
Hissettiği her şeyin
bir önemi vardı
İlk olmanın ayrıcalığı ve saflığındaydı
Bir kere gökyüzünde;
ki o gökyüzü diye adlandırmıyordu
Parlak bir beyaz ışık görmüştü
Bir göz daha görmeliydi onu
Tek başına bir güzellik görmek yetmiyordu
Paylaşmalıydı...
Yalnızdı ilk insan
sıkıntılıydı
Ne adını biliyordu
Ne de sıkıntısının adının yalnızlık olduğunu
Sonra duvarlara resim çizmeye başladı
Onlarla konuşabilmek için
Ruhunun diline ortak edebilmek için...
Milyonlarca yıl sonra aynada yüzünü seyrediyordu insan
Ruhuna ortak arıyordu
Yalnızdı ya ilk insan
Uçsuz bucaksızdı yalnızlığı
Yeryüzünde tek yüzdü...
İnsan artık tek başına değildi
Yüzlerle doluydu yerin yüzü
artık konuşabiliyordu insan
Ama anlaşamıyordu
İlk insan gölgesini seyrediyordu
Tek bir gölge
Şimdiyse milyarlarca gölge
Ve hiçbiri birbirine değmeyen...
Sonu yok yalnızlığın....

Barış Pınar Tümer
Kayıt Tarihi : 5.5.2004 18:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Seçil Sen
    Seçil Sen

    Çok güzel bir şiir....Tebrik ederim....

    Cevap Yaz
  • Baharın Türküsü
    Baharın Türküsü

    sonu yok yalnızlığın.....tebrikler.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Barış Pınar Tümer