Uzun zamandır, bir erkek olarak kendimi sevemediğimi fark ettim..
Kırk birinci yaşımı seninle kutlayacağımı düşündüğüm bu gece okyanusun en dibinde boğulmuş olarak görüyordum kendimi.. Seninle kırk bir yıl önce tanışıyordum..
Bu yüzyılda kırk bir yıldır yıldır beraberiz diyerek güldüğünü hep hatırlıyorum Tanrım..
Biz Adem'den önce de sonra da birbirimizi sevmiştik, sakallarının arasından çirkinleşmeye yüz tutmuş bedeninle bana sert şekilde sarılmandan, bana uzaktan bakan çocuk olarak seni tanımama kadar..
Beni bir yazar olarak doğurman beni neden yalnız bir adama dönüştürdü, bunu düşündüğüm geceler aşırı dozdan kendimi kaybedip, sabahında bir fahişenin koynunda olmak gibi anlamsız geliyordu bana..
Oysa ki sarıldığım tüm insanlar beni terk etti..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta