Yalnızlığın Kapısın da Fenerim Söndü Şii ...

Ya şafaklar sussun, ya gönlüm!
Ya ateşten çıksın demir, ya kalp gövdeden
ne mahrum, ne sahip aralar bilinsin!
Sonralar gelsin göze, söze biçtiğim
niyetler dökülsün yazılsın başıma.
Bu harap, bu zil zelal kahrın içinden
çıkışım yok, ne zaman ölürüm.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta