Yalnızlığın Kapıları Şiiri - Yorumlar

Ben tanıştım, evinde misafir oldum, dostluk ettim Sonra kaybettim Bulduğumda ise ne yazık ki yaşamıyordu Ben de ona çok yanarım Keşke o acınası durumda iken bulsaydım da yardım etseydim ona

Rahmetli Hacıoğlu..Ta Üniversite yıllarımdan tanırım.Şiirlerini lisede iken takip eder ve severdim.İlk yakınlaşmamız Beyoğlu Sanat Galerisindeki şiir sergisinde oldu.Beyoğlu,Ömer Hayyam'daki bekar evime misafirim oldu.Daha sonraki iki şiir sergisinin yazılarınıda ben hazırlamıştım.Beni evine davet etti.Eşi öğretmendi hatırladığım kadarıyla.Eşi Necip Fazılı şair olarak beğenirdi.Benim bir Necip Fazıl hastası olduğumu bildiği içindir ki bana'Hangimiz daha güçlü şairiz ?' diye sormuştu..Okul bitti.Yıllar sonra tesadüfen Beyoğlunda gördüm.Acınacak haldeydi.Şuuru yerindeydi.Konuşmalarından belliydi.Otelde kaldığını ,eşinden ayrıldığını söyledi.
Vedalaşıp ayrıldık..Büyük şair.Değeri bilinmeyenlerden.Bir de siyaset.Güzellikleri ve değerlerimizi bize hiç saydıran siyaset.Körolası !
Ben Milli Türk Talebe Birliğinde yetiştim.Necip Fazılın bütün kitaplarını lisede iken bitirdim.Hemen hemen bütün konferanslarına katıldım.Hayat çizgimde altını kalın olarak çizdiğim önemli şahsiyetlerindendir.Ellerini öpmek gibi bir farklılığa sahibim.En iyi anlayan ve yorumlayanlardanım.Ama Muammer Hacıoğlu ile bir gönül bağı oluşmuştu.Farklı düşünceden olabilirdi.Ama bu iyi bir şair olma gerçeğini değiştirmezdi..Öyle de değil mi ?Allah rahmet etsin diyorum.Bu sahifeleri gezinirken rastladım ismine.Geçen yıllar anısına birşeyler yazmak ihtiyacı ve ayrıca mecburiyeti hissettim.