Zamanın İblisleri Şiiri - Önder Karaçay

Önder Karaçay
1808

ŞİİR


81

TAKİPÇİ

Zamanın İblisleri

Göz gözü görmüyor/aramızda sis çeperleri
Derin bir içsessizlik/kapılar duvar/pencereler görüntüsüz

Yalnızlığın ıslığı çalıyor
İyice azalıyor insan gölgeleri
Sokaklar tenha, korku kol geziyor, ölüm kapıda

İlk kez kendisiyle yüzleşiyor insan
Kaygının belirsiz yönleri eşliğinde aldırmamak mümkün olmuyor

Yeni alışkanlıklar ediniyoruz
İnsanın insandan kopuşunun yerine koyabileceğimiz

Ulusötesi saldırganlık daha atak hale mi gelecek, ya da onların iç desteklerinin kaleleri mi yıkılacak, yaşayacağız

Savaşın olabileceği yere savaşı, tüketimin olabileceği yere tüketimi, yozlaşmanın olabileceği yere dini kim kargoluyor? Bu teslimatları kim/kimler alıyor?

Ruhların kamaşıp dumura uğraması daha nasıl gerçekleşebilirdi ki!

Dirençsizlik bir yaşam biçimi olsun diye bağışıklığımız şekillendiriliyor şimdi

Ölümü gösterip sıtmaya razı olmayı dayatan bir niyeti gizleyen zamanın iblisleri işbaşında

Yalnızlığın ıslığı eşliğinde kendine ait izlerini unutuyor insan

Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 4.5.2020 01:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Metin Solak
    Metin Solak

    Evet bir çok insan neden sonra ilk kez kendisiyle yüzleşiyor. Ama ne yazıkki bir çok insanda kendisiyle yüzleşme diye bir şey yok. Tebrikler düşündüren dizeler için

    Cevap Yaz
  • Hasan Çekmecelioğlu
    Hasan Çekmecelioğlu

    Her zaman olduğu gibi birileri insanlığı kendi emelleri doğrultusunda dizayn etmeye çalışıyor ve hepimiz seyirciyiz. Duyarlı yüreğinize sağlık.

    Cevap Yaz
  • Ozan Ali Aydın
    Ozan Ali Aydın

    Güzel şiirinizi beğeniyle okudum kutlarım efendim saygılar sunarım

    Cevap Yaz
  • Canan Ereren
    Canan Ereren

    Düşündüren güzel çalışmanızı kutluyorum Sn:Karaçay,nicelerine...

    Cevap Yaz
  • Serpil Tahtalı
    Serpil Tahtalı

    Yalnızlığın ıslığı hakim şimdi...Öteden beri hazırlanan bireysellik , buna bağlı ekonomik ve toplusal yapı....Sonrasında oluşan bir kopuş noktasında zindan türü bir yalnızlık...Bir birini besleyen kısır döngü bir yapı...
    Tüm bu tekçiliğin içinde ,kendini tanımlayamaz oluyor insan.Ve tabi ki iblislerin ,savunmasız insan yaratmanın keyfiyle hükümranlıklarını sürdürdükleri düzen.
    ....Şiir günümüzün tarihsel bir özeti,çok güzeldi Önder Bey.Tebrik ediyorum.SELAM VE SAYGILARIMLA...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (16)