Yalnızlığın İçsel Çığlıkları Şiiri - Yor ...

Şair Gerilla1986
22

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ve bilincimin tükendiği yerde başlıyordu yok olma duygusu.
Sonra sensizliğin yalnızlığında büyütüyordum geceleri,
Ve karanlıklarımda aydınlanıyorsun sen.
Anlamsız bir anlam gibi.
Umutsuzlukları ihraç ediyordun yüreğime,
Umutlarım büyüdükçe, karanlıklar küçülüyordu.
Nefesinden öpüyordum seni.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta