Ve bilincimin tükendiği yerde başlıyordu yok olma duygusu.
Sonra sensizliğin yalnızlığında büyütüyordum geceleri,
Ve karanlıklarımda aydınlanıyorsun sen.
Anlamsız bir anlam gibi.
Umutsuzlukları ihraç ediyordun yüreğime,
Umutlarım büyüdükçe, karanlıklar küçülüyordu.
Nefesinden öpüyordum seni.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta