Yalnızlığın Hikayesi Şiiri - Seçil Güney

Giderse birgün biri senden
anlarsın o zaman beni
yakarsa elini ayrılık ateşi
bakarsın gözümün içine
yaşarsın beni...
ve başlar yalnızlığın hikayesi...

Gittiği andan itibaren
kapı her çaldığında kalbin çıkar yerinden
yüzün düşer yere alamazsın geri...
Yağmur yağarken dışarda
kıskanıyor diye kızarsın için için
her yağmur damlası
biraz daha arttırır hüznünü.
Bağırmak istersin hayata
sesin çıkmaz olur bir anda.
kalakalırsın öylece
sonra başlarsın buğulu camla oynamaya
i yazarsın önce ismini
sonra gidişi gelir aklına
silersin bir hışımla
dönüp bakarsın arkana
gittikçe küçülür oda
nefes alamazsın
yalnızlık bir köşede acıyarak bakar sana
bakamaz olursun anılara
-Ayrılık acısı- dersin usulca
anlattıklarım gelir aklına
dolar gözlerin bir anda
Bakarsın uzaklara
kendinle konuşmaya güç bulamazken...
KOŞARAK GİDERSİN YALNIZLIĞA!