Yine yalnızım, düşün! Bir kere.
Bir kalp vardı seni seven,
Ney gibi inleyen,
Aşkınla oturup aşkınla kalkan.
Kararsız biri vardı sevdiğini bile söylemeyen,
İçindeki yangınları hep gizleyen.
Ver! Ey gönlüm suskunluklarını en sevdiğin kişiye ver,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta