Metrelerce uzağından gün doğumunun,
Ufkun rengine bulanmış kuşlar seyirde.
Anlatsam, deyi-versem, bir çift kanat,
Bilmem dilenmiş mi olacağım.
Gözlerinin daldığı yere uçsam,
Kendimden, doğsam ve tam da oraya batsam;
Yıldız sökmeden günü zamandan,
Bir akşam-üstünde.
Bir rüzgar doldurup kürek kemiklerime,
Çırpsam iki yana kanatlarımı.
Yağmur yağsa ansızın ıslansam,
Gözlerim gizlense toprak kokusunda.
Sevişmelerimiz, yağmur sesinde
Ve bitmesini istemediğimiz o geceler;
Gece yarısı uyanıp seyirlerimiz,
Bir yağmurun sessiz sesinde.
Güneşin duvarına asılı bir resim,
Aydınlatır dört yanını dünyanın;
Elin değmiştir, kokun sinmiştir
Ve bir köşedeki ağaçlar...
Kayıt Tarihi : 14.1.2021 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/14/yalnizligin-hal-caresi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!