O çatık kaşlarının arası,
Her zaman bir kaygı kırışığıysa,
Yine o ütopik gözlerinde,
Hiç kalmamışsa bir gülümseme.
Bakışlarından o acılı hüzün,
Tel tel ırayıp gidiyorsa gecelere,
Her yeri de kaplamışsa zifir karası…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta