**Yalnızlığın Gölgesinde**
Her sabah, uyandığımda kaybolmuş bir kalp,
Sensiz geçen günler, birer birer silik hatıralar.
Yalnızlığın gölgesinde yürüyen bir ben,
Her adımda biraz daha derin bir yara açar.
İçimdeki boşluk, bir kuyu gibi derin,
Her düşüncemde yankılanan sesin.
Gözlerimdeki yaşlar, geceye karışırken,
Kalbimde bir yangın, söndürülmeyi bekleyen.
Sözlerin bir sigara gibi,
Yavaşça içime dolarken,
Her nefeste içimde bir kor,
Aşkın ateşi, yakıcı ve soğuk.
Belki de kayıplar, en derin yaralar,
Her gün biraz daha erirken,
Senin yokluğun, bir hayal gibi,
Ardımda bıraktığın, izleriyle.
Küllerimden yeniden doğacak mıyım?
Yoksa bu ağır acıyla mı kalacağım?
Her gün biraz daha silinirken,
Sensizliğin gölgesinde kaybolmuş bir ben.
.
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!